Chapter 6 - Uczucie bezradności.

      - Co za nudy. - Lucy ziewnęła, rozciągając się na krześle i wyginając usta w grymasie 

niezadowolenia. Położyła ciemno niebieskie pióro koło stosu zapisanych kartek i spojrzała

zrezygnowana w stronę okna za  którym  panowała noc. Zaciskając usta  w  wąską   linie

wstała  i  udała się  do  szafy  po  piżamę  po  czym  zamknęła  się  w  łazience  żeby  wziąć 

odświeżającą kąpiel.
      Zanurzając się w ciepłej wodzie w sporej wielkości wannie, pozwoliła swoim myślom
uciec w stronę gildii Fairy Tail i jej członków. Lisanna wydawała się być sympatyczna tak
samo jak swoja siostra i wyglądało na to że dogaduje się z Natsu wręcz idealnie. Jak tylko
wrócił wraz z Gajeel'em (okazało się że wdali się w bójkę) przysiadł się do białowłosej z
wielkim  uśmiechem  na  twarzy  a  niebieski  kot  się  do  nich dołączył. Na nią nawet nie
spojrzał.
      Ciekawiło ją; dlaczego? Dlaczego zapomniał ją, mimo iż byli najlepszymi przyjaciółmi
w dzieciństwie? Byli. Już nimi nie są. I idealnie zdawała sobie z tego sprawę. Nie dość że
on jej nie pamięta to teraz musi przebywać z nim w jednym budynku. To co miało miejsce
dzisiaj, mianowicie ogłosiła gildii że go zna. Jej szybkie usprawiedliwienie ją uratowało od
natrętnych pytań, ale ile tak można?
      Jeśli on szybko się nie połapie kim ona jest, to chyba zwariuje. Czy wszystkie te lata
przyjaźni nic dla niego  nie  znaczyły? Nie  mogła  tak  myśleć. Kręcąc  głową, wyrzuciła
wszystkie złe obrazy które naszły jej myśli. Relaksująca kąpiel jej nie pomagała oczyścić
umysły, ale sprawiała że oględniej zaczynała o wszystkim myśleć. Wychodząc z wanny,
opatuliła się ciepłym ręcznikiem i stanęła przed lustrem  wpatrując w  swoje  zasmucone
odbicie.
       Lucy była ładna, naprawdę ładna. I nik t nie  mógł  temu  zaprzeczyć. Blond  włosy
sięgające do łopatek z kilkoma kosmykami opadającymi na twarz, dodawały  jej  uroku
słodkiej dziewczyny. Duże brązowe zaszklone oczy, sprawiały że  każdemu  kto  w  nie
spojrzy, serce  zacznie się  topic. Miała idealne ciało, które  każdy  mężczyzna  chciałby
mieć  dla  siebie. Dlaczego, patrząc  w  lustro  widziała  zagubioną 17 latkę,  która  była
bardziej  blada  niż  kartka? Dlaczego jej oczy były  martwe, a  usta  wygięte  w  dół? I
dlaczego jej mózg nie zarejestrował tego że  ubrała  na  siebie  różową  piżamę?  Powoli
podreptała do pokoju gdzie opadła na łóżko.
      Wtulając swój  policzek  w  poduszkę  poczuł a jak  oczy  zaczynają  ją  piec, a  za  nimi
zbierają się słone łzy. Już po chwili czuła jak spływają po jej policzkach z szlochem który
wstrząsnął jej ciałem. Jej dłoń zwinęła się w pieść a jej szloch rósł w dźwięku i po chwili
rozniósł się echem po całym mieszkaniu. Coś ścisnęło jej się boleśnie w klatce piersiowej
i na chwile wstrzymała oddech, próbując zrelaksować swoje mięśnie, które napięły się
na nieznany ból.
      Dlaczego, pomyślała patrząc na gwiazdy za oknem, dlaczego to boli tak bardzo?
      Bez większego zastanowienia wstała i chwyciła jeden ze swoich złotych kluczy,
z nadzieją o normalną rozmowę ze swoją przyjaciółką.
      - Otwórz się, bramo szlachetnej głębiny! Pisces! - W złotym świetle, które oślepiło
Lucy  pojawiła  się  kobieca  sylwetka  odziana  w  ciemno  niebieską  zbroje.  Srogie
spojrzenie  gwiezdnego  ducha,  zamieniło  się  w  łagodne  kiedy Lucy wbiegła w nią,
płacząc. Pisces czuła jak ciało młodego maga gwiezdnych duchu trzęsie się wraz ze
szlochem.
      - Cii. - Pisces szepnęła jej do ucha, prowadząc w stronę łóżka. Usadowiła Lucy na
łóżku, i kucnęła  przed  nią,  kładąc swoje   dłoni e na  jej  kolanach.  Zdmuchnęła  swój
błękitny kosmyk z twarzy i patrzyła na Lucy zatroskanym spojrzeniem.
      - To, boli... - Lucy wyszeptała. - Boli że nie pamięta...
      - Minęło 10 lat, tak?- Pisces spytała a gdy Lucy skinęła, kontynuowała. - Przez ten
czas coś mogło się stać. Mógł stracić pamięć o tobie...
      - Tak, ale to boli... Jak ja mam się zachowywać jak jest w pobliżu...?
      - Tak jak Lucy którą znam. - Pisces otarła jej policzki, i posłała ciepły uśmiech.

      - Natsu, coś się  stało? - Mirajane  zapytała,  wycierając  kubki  po  spożytym
alkoholu. Natsu od jakiegoś czasu, siedział głęboko zamyślony i nawet nie tknął
swojego ognistego dania, który Mira mu przyrządziła.
      - Tak tylko sobie myślę... - Mruknął w odpowiedzi na co białowłosy mag uniósł
brew do góry.
      - Natsu i myślenie? To  coś  nowego, hihihi. - Happy  zaświergotał,  wgryzając  się
w rybę. Dragneel spojrzał na niego groźnie, na co niebieski exceed prychnął.
      - A o czym myślisz? - Lisanna dosiadła się  do  baru,  patrząc  na  Natsu  z  lekkim
uśmiechem na twarzy  który  zachęcał  go  do  odpowiedzi. Czarne  oczy  skrzyżowały
się z błękitnymi i nastoletni smoczy zabójca westchnął przeciągle.
      - O Lucy...
      - Lucy? - Lisanna powtórzyła zdziwiona. - Znasz ją?
      Natsu zaprzeczył kiwnięciem głowy. - Nie, ale jej zapach... gdzieś go już czułem. Tylko
nie wiem jeszcze gdzie.
      - Może jak miałeś prace? Minęliście się albo coś?- Mirajane zaproponowała.
      - Wątpię. Nie zapamiętuje zapachów z którymi się tylko i wyłącznie mijałem.
      - Jeśli jesteśmy na temacie Lucy, to ty nie wydawałaś się być zaskoczona jej przybyciem
a nawet o niej nam mówiłaś. - Lisanna zwróciła się do starszej siostry.
      - To ja zaprosiłam ją do Fairy Tail, ponieważ jej gwiezdny duch mnie o to poprosił.
      - Ta niebieska laska? - Natsu mruknął.
      Mirajane skinęła.
      - Okej, jutro wyzwę Lucy do walki!
      - COOO?!
 
      Od Autorki: Ohayo minna (jest już południe ale co tam!)
       Jak widać; szósty rozdział już zawitał w ramiona mojego bloga. Jest bardziej depresyjny
no ale, to niespodzianka na przyszłość (dowiecie się z zwiastunem który będzie z nowym
rozdziałem). A co do nagłego załamania Lucy, to raczej normalne. Każdy ma takie momenty
kiedy wszystko wydaje się okej a potem nagle się zaczyna płakać.
      21 obserwatorów; DZIĘKUJE WAM WSZYSTKIM!
      O, i dodałam nową zakładkę ,Pytania'. Wpadnijcie i zadajcie jakiekolwiek pytania,
odpowiem na wszystkie! ;)